Τι είν' αυτό που το λένε αγάπηΤι είν' αυτό τι είν' αυτόΠου κρυφά τισ καρδιέσ οδηγείΚι όποιοσ το 'νιωσε το νοσταλγεί
Η γιαγιά μας η καλήέχει κότες στην αυλήκότες και κοτόπουλαχήνες και χηνόπουλα
Φεγγαράκι μου λαμπρόφέγγε μου να περπατώνα πηγαίνω στο σχολειό,να μαθαίνω γράμματα,γράμματα, σπουδάγματα,του Θεού τα πράγματα.
Χιόνι, χιόνι στην αυλή.
Κάνει κρύο το πρωί,
Και νιφάδες πέφτουν κάτω
Και καλύπτουν τ' άσπρο γάτο.
Όλα έχουν άσπρο χρώμα:
Ρώτησε με ό,τι θες για την αγάπηΑν μετά από μας εκείνη θα υπάρχειΡώτησε με για τα σύνορα του κόσμουΓια τα δύσκολα που θες να μάθεις φως μου
Επικίνδυνα με θεςΜες στα κύματα μου παίζειςΚαι τον άνεμο μου καιςΣαν πυξίδα οι αγκαλιέςΝα μας δείχνουν καλοκαίριΣτου έρωτα τις διαδρομές
[Κατα άκου]
Που να σ' αλήθεια το βράδυ αυτό?
Που είναι τόσο μα τόσο μόνος?
Κακό μαζί μου παζουν κρυφτό
Ο δε η λήψη υπό το πόνος.
Σε παρακαλώ μην είσαι σαν μικρό παιδίη αγάπη δεν αντέχει στη πολύ τριβήέλεγα κι εγώ να πάμε ως τον ουρανόμα ήταν λάθος κάτι τέτοιο να σου το ζητώ
Είμαι καλύτερα έχω κέφια τρέλα Για νησιά μαγικά θα την κάνω Είμαι καλύτερα δε σε σκέφτομαι πια Τ’ όνομα σου έχω σβήσει απ’ την άμμο
Για να σε βρω κίνησα γη κι ουρανόΠες μου πού χάθηκες πού είσαι τώραΠάψε να παίζεις μαζί μου κρυφτόΓια να σε ξαναδώ δε βλέπω την ώρα
Δίχως να σκεφτείς έλα πιο κοντάΜόνο εγώ κι εσύ τα φώτα έχω κλειστάΜην αντισταθείς μην το αρνηθείςΚόντρα στην καρδιά ποτέ μην πας να βγεις
Αυτό το βλέμμα σου το ξέρεις,με σκοτωνεικάθε άγγιγμά σου με αναστατώνειείσαι ο γρίφος που θα ήθελα να λύσωκάθε ανάσα στο κορμί σου να αφήσω.
Εμφανίζεσαι μπροστά μου Κοίτα πώς χτυπάει η καρδιά μου Με ένα βλέμμα σου με τελειώνεις Μη διστάζεις να ανοίξεις Την καρδιά σου να μου δείξεις
Χορωδία:Θέλω πολύ να ξαναζήσω καλοκαιρινές στιγμέςΟ ήλιος μου θέλω να γίνεις, λάδι στο κορμί να καιςΚαι σε χαμένες παραλίες, ζήτησε μου όσα θες
Σε θέλω εδώ για να μπορώόλα όσα ζω να’ναι δικά μουνα’σαι πληγή απ’την πληγήνα’σαι χαρά απ’τη χαρά μουνα’σαι εδώ γιατί η ζωή
Είχες μια καρδιά να ζει για σέναΦταίω που πίστεψα εσένα ξανάΕίχες τα φτερά μου τσακισμέναΌνειρα φυλακισμένα καλά
Από σένα πήρε άλλο χρώμα η λέξη ψέμαΜες στα χέρια “Σ’αγαπώ” παντού τραυματισμέναΜέχρι εδώ είμαι εγώΜεταξύ μας γέφυρες να κόψωΛες πως δεν μπορώ…
Θα σου πω μια ιστορίαπου δεν είναι φαντασίαξεκινάει κάπως έτσικαι πιστεύω θα σ” αρέσει
Ειδα το σπιτι που'μενες και φαλαινες ιπταμενες η ειδα χαλαζει και ουρανο. Και ενα δρομο μακρινο
Δεν καταλαβαίνω τι ζητάς, γιατί με ψάχνεις, λες σε ενδιαφέρει πως περνώ , τι παριστάνεις... Κλήσεις με αποκρύψεις ξαφνικά δεν τις σηκώνω,
